Lezingen
Ik heb op dit moment mijn reis van de afgelopen twee jaar omgezet in een lezing. Ik wil namelijk heel graag een bijdrage leveren aan het doorbreken van het taboe rondom eenzaamheid.
Dit is begonnen in oktober 2017; ik ontvang bij mij thuis de dames van mijn boekenclub. Vrouwen zoals ik; hoogopgeleid, goede baan, gezin, druk leven. Ik kies het boek “Het einde van de eenzaamheid” van Benedict Wells. Toepasselijk omdat de week voor ons samenzijn de Week van de Eenzaamheid is. Maar ik kies het boek vooral ook om het gesprek aan te gaan over eenzaamheid. Iets waar ik eigenlijk mijn hele volwassen leven al regelmatig mee worstel.
Ik vind het zelf een prachtige roman. Eén zin in het bijzonder blijft me bij. “Het tegengif voor eenzaamheid is niet het samenzijn met willekeurige mensen. Het tegengif voor eenzaamheid is geborgenheid”. Ik wil hier graag over praten, maar vind het ook spannend.
Als de koffie op is en iedereen een plekje heeft gevonden, vraag ik wat ze van het boek vinden. Tot mijn grote verbazing komt er vooral veel kritiek en is niemand zo onder de indruk van het boek als ik. Er lijkt al helemaal niemand de link te hebben gelegd met eenzaamheid in ons eigen leven. Ik slik mijn woorden in en kies ervoor om niet het gesprek aan te gaan over mijn eenzaamheid.
Na afloop van de boekenclub voel ik mij intens eenzaam, maar realiseer mij eens te meer, dat juist mijn schaamte voor de eenzaamheid en de terugtrekkende beweging die ik daardoor maak, bijdraagt aan dat gevoel van eenzaamheid.
Ik besluit op dat moment dat ik op onderzoek wil gaan naar mijn innerlijke oorzaken van eenzaamheid. Mijn manier van onderzoek is om daar dan veel over te gaan lezen, maar ook door op te schrijven als er zich iets voor doet in mijn leven wat bijdraagt aan het onderwerp. Ik volg opleidingen, bezoek coaches en begin er zelfs zo nu en dan met mensen over te praten.
Bijna 2 jaar later kan ik terugkijken op een mooie reis die mij langs thema’s als introversie, onzekerheid, de behoefte om gezien te worden en zelfliefde heeft geleid. Ik ben enorm gegroeid als mens en de bewustwording zorgt ervoor dat ik mijn houding in het leven heb veranderd. En ja, het gevoel van eenzaamheid kan me nog steeds zo nu en dan overvallen, maar ik ben er steeds beter in om dit te accepteren. Ik weet nu dat het weer overtrekt en niets zegt over mij als mens.
Op 22 november 2019 heb ik mijn verhaal voor het eerst vertelt in theater Branoul tijdens een ‘Stories Worth Sharing’ netwerkbijeenkomst. Ik zal een uitgebreidere versie van deze lezing gaan delen op zoveel mogelijk plekken waar vrouwen zoals ik te vinden zijn. Heb jij een netwerk, of ken jij een gelegenheid waar ik het taboe rondom eenzaamheid zou kunnen doorbreken, stuur me dan een berichtje via info@ruimtegever.nu
Na afloop van de boekenclub voel ik mij intens eenzaam, maar realiseer mij eens te meer, dat juist mijn schaamte voor de eenzaamheid en de terugtrekkende beweging die ik daardoor maak, bijdraagt aan dat gevoel van eenzaamheid.
Ik besluit op dat moment dat ik op onderzoek wil gaan naar mijn innerlijke oorzaken van eenzaamheid. Mijn manier van onderzoek is om daar dan veel over te gaan lezen, maar ook door op te schrijven als er zich iets voor doet in mijn leven wat bijdraagt aan het onderwerp. Ik volg opleidingen, bezoek coaches en begin er zelfs zo nu en dan met mensen over te praten.
Bijna 2 jaar later kan ik terugkijken op een mooie reis die mij langs thema’s als introversie, onzekerheid, de behoefte om gezien te worden en zelfliefde heeft geleid. Ik ben enorm gegroeid als mens en de bewustwording zorgt ervoor dat ik mijn houding in het leven heb veranderd. En ja, het gevoel van eenzaamheid kan me nog steeds zo nu en dan overvallen, maar ik ben er steeds beter in om dit te accepteren. Ik weet nu dat het weer overtrekt en niets zegt over mij als mens.
Op 22 november 2019 heb ik mijn verhaal voor het eerst vertelt in theater Branoul tijdens een ‘Stories Worth Sharing’ netwerkbijeenkomst. Ik zal een uitgebreidere versie van deze lezing gaan delen op zoveel mogelijk plekken waar vrouwen zoals ik te vinden zijn. Heb jij een netwerk, of ken jij een gelegenheid waar ik het taboe rondom eenzaamheid zou kunnen doorbreken, stuur me dan een berichtje via info@ruimtegever.nu